แนวทางของสื่อไซเบอร์

เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น เสรีภาพในการแสดงออก และเสรีภาพของสื่อเป็นสิทธิมนุษยชนที่ได้รับการคุ้มครองโดย Pancasila รัฐธรรมนูญปี 1945 และปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ การมีอยู่ของสื่อไซเบอร์ในอินโดนีเซียก็เป็นส่วนหนึ่งของเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น เสรีภาพในการแสดงออก และเสรีภาพของสื่อ

ไซเบอร์มีเดียมีลักษณะพิเศษจนต้องมีแนวปฏิบัติเพื่อให้การบริหารจัดการเป็นไปอย่างมืออาชีพ ปฏิบัติหน้าที่ สิทธิ และภาระผูกพันตามกฎหมายฉบับที่ 40 พ.ศ. 1999 ว่าด้วยสื่อมวลชนและประมวลจริยธรรมของวารสารศาสตร์ . ด้วยเหตุนี้สภาสื่อมวลชนร่วมกับองค์กรสื่อมวลชน ผู้จัดการสื่อไซเบอร์ และประชาชน ได้รวบรวมแนวทางการครอบคลุมสื่อไซเบอร์ดังต่อไปนี้

1 ขอบเขต

1. ไซเบอร์มีเดียเป็นสื่อทุกรูปแบบที่ใช้อินเทอร์เน็ตและดำเนินกิจกรรมด้านวารสารศาสตร์ และปฏิบัติตามข้อกำหนดของกฎหมายสื่อและมาตรฐานบริษัทสื่อมวลชนที่กำหนดโดยสภาสื่อมวลชน
2. เนื้อหาที่สร้างโดยผู้ใช้ คือเนื้อหาทั้งหมดที่สร้างและหรือเผยแพร่โดยผู้ใช้สื่อไซเบอร์ รวมถึงบทความ รูปภาพ ความคิดเห็น เสียง วิดีโอ และการอัปโหลดรูปแบบต่างๆ ที่แนบมากับสื่อไซเบอร์ เช่น บล็อก ฟอรัม ความคิดเห็นของผู้อ่าน หรือผู้ดู และรูปแบบอื่นๆ .

2. การตรวจสอบข่าวและความสมดุล

1. โดยหลักการแล้วทุกข่าวจะต้องได้รับการยืนยัน
2. ข่าวที่อาจเป็นอันตรายต่อฝ่ายอื่นต้องมีการตรวจสอบข่าวเดียวกันเพื่อให้เป็นไปตามหลักการของความถูกต้องและความสมดุล
3. บทบัญญัติในข้อ (a) ข้างต้นไม่รวมอยู่ในเงื่อนไขที่ว่า:
   1. ข่าวมีผลประโยชน์สาธารณะอย่างเร่งด่วนจริงๆ
   2. แหล่งข่าวแรกคือแหล่งข่าวที่มีการระบุชัดเจน น่าเชื่อถือ และมีความสามารถ
   3. แหล่งข่าวแรกคือแหล่งข่าวที่มีการระบุชัดเจน น่าเชื่อถือ และมีความสามารถ
   4. หัวข้อข่าวที่ต้องยืนยันไม่เป็นที่รู้จักและไม่สามารถสัมภาษณ์ได้
   5. สื่ออธิบายให้ผู้อ่านฟังว่าข่าวดังกล่าวยังคงต้องการการตรวจสอบเพิ่มเติม ซึ่งได้มีการค้นหาโดยเร็วที่สุด คำอธิบายรวมอยู่ในตอนท้ายของเรื่องเดียวกัน ในวงเล็บและตัวเอียง
4. หลังจากโหลดข่าวตามข้อ (c) สื่อจำเป็นต้องดำเนินการตรวจสอบต่อไป และหลังจากได้รับการตรวจสอบแล้ว ผลการตรวจสอบจะรวมอยู่ในการอัปเดตพร้อมลิงก์ไปยังข่าวที่ยังไม่ได้รับการยืนยัน

3. เนื้อหาที่ผู้ใช้สร้างขึ้น

1. สื่อไซเบอร์ต้องมีข้อกำหนดและเงื่อนไขเกี่ยวกับเนื้อหาที่ผู้ใช้สร้างขึ้นซึ่งไม่ขัดต่อกฎหมายหมายเลข ฉบับที่ 40 พ.ศ. 1999 ว่าด้วยสื่อมวลชนและประมวลจริยธรรมของวารสารศาสตร์ซึ่งมีการวางไว้อย่างชัดเจน
2. ไซเบอร์มีเดียกำหนดให้ผู้ใช้แต่ละคนลงทะเบียนเป็นสมาชิกและดำเนินการเข้าสู่ระบบก่อนจึงจะสามารถเผยแพร่เนื้อหาที่ผู้ใช้สร้างขึ้นได้ทุกรูปแบบ บทบัญญัติเกี่ยวกับการเข้าสู่ระบบจะได้รับการควบคุมเพิ่มเติม
3. ในการลงทะเบียน สื่อไซเบอร์กำหนดให้ผู้ใช้ต้องให้ความยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรว่าเนื้อหาที่สร้างโดยผู้ใช้ที่เผยแพร่:
   1. ไม่มีเนื้อหาโกหก ใส่ร้าย เนื้อหาเกี่ยวกับซาดิสม์และลามกอนาจาร
   2. ไม่มีเนื้อหาที่มีอคติและความเกลียดชังที่เกี่ยวข้องกับชาติพันธุ์ ศาสนา เชื้อชาติและกลุ่มต่าง ๆ (SARA) และสนับสนุนการกระทำที่รุนแรง
   3. ไม่มีเนื้อหาที่เลือกปฏิบัติบนพื้นฐานของความแตกต่างทางเพศและภาษา และไม่ดูถูกคนอ่อนแอ คนจน ป่วย พิการทางจิตใจ หรือพิการทางร่างกาย
4. สื่อไซเบอร์มีอำนาจเด็ดขาดในการแก้ไขหรือลบเนื้อหาที่ผู้ใช้สร้างขึ้นซึ่งขัดต่อรายการ (ค)
5. สื่อไซเบอร์จำเป็นต้องจัดให้มีกลไกการร้องเรียนสำหรับเนื้อหาที่ผู้ใช้สร้างขึ้นซึ่งถือว่าละเมิดข้อกำหนดในประเด็น (c) ควรจัดให้มีกลไกในที่ที่ผู้ใช้สามารถเข้าถึงได้ง่าย
6. สื่อไซเบอร์มีหน้าที่แก้ไข ลบ และดำเนินการแก้ไขสำหรับเนื้อหาที่ผู้ใช้สร้างขึ้นซึ่งรายงานและละเมิดข้อกำหนดของประเด็น (c) ตามสัดส่วนโดยเร็วที่สุดไม่เกิน 2 x 24 ชั่วโมงหลังจากได้รับคำร้องเรียน .
7. สื่อไซเบอร์ที่ปฏิบัติตามข้อกำหนดในข้อ (ก) (ข) (ค) และ (ฉ) จะไม่รับผิดชอบต่อปัญหาที่เกิดจากการโหลดเนื้อหาที่ละเมิดข้อกำหนดในประเด็น (ค)
8. สื่อไซเบอร์มีหน้าที่รับผิดชอบเนื้อหาที่ผู้ใช้สร้างขึ้นซึ่งมีการรายงานหากไม่ดำเนินการแก้ไขหลังจากกำหนดเวลาตามที่ระบุไว้ในข้อ (ฉ)

4. ข้อผิดพลาด การแก้ไข และสิทธิ์ในการตอบกลับ

1. ข้อผิดพลาด การแก้ไข และสิทธิ์ในการตอบกลับหมายถึงกฎหมายสื่อ จรรยาบรรณวารสารศาสตร์ และแนวทางสำหรับสิทธิ์ในการตอบกลับที่กำหนดโดยสภาสื่อมวลชน
2. ข้อผิดพลาด การแก้ไข และหรือสิทธิ์ในการตอบกลับจะต้องเชื่อมโยงกับข่าวที่แก้ไข แก้ไข หรือให้สิทธิ์ในการตอบกลับ
3. ในรายงานทุกฉบับเกี่ยวกับข้อผิดพลาด การแก้ไข และสิทธิ์ในการตอบกลับ จำเป็นต้องระบุเวลาในการโหลดข้อผิดพลาด การแก้ไข และ/หรือสิทธิ์ในการตอบกลับ
4. หากข่าวของสื่อไซเบอร์บางข่าวเผยแพร่โดยสื่อไซเบอร์อื่น ๆ ให้ทำดังนี้
   1. ความรับผิดชอบของสื่อไซเบอร์ที่ผลิตข่าวนั้น จำกัด เฉพาะข่าวที่ตีพิมพ์ในสื่อไซเบอร์หรือสื่อไซเบอร์ภายใต้อำนาจทางเทคนิค
   2. การแก้ไขข่าวที่ทำโดยสื่อไซเบอร์จะต้องดำเนินการโดยสื่อไซเบอร์อื่น ๆ ที่อ้างถึงข่าวจากสื่อไซเบอร์ที่ถูกแก้ไข
   3. สื่อที่เผยแพร่ข่าวจากสื่อไซเบอร์และไม่แก้ไขข่าวตามที่เจ้าของสื่อไซเบอร์และหรือผู้สร้างข่าวเป็นผู้รับผิดชอบอย่างเต็มที่ต่อผลทางกฎหมายทั้งหมดของข่าวที่ไม่ได้รับการแก้ไข
5. ตามกฎหมายของสื่อ สื่อไซเบอร์ที่ไม่ให้สิทธิ์ตอบกลับอาจถูกลงโทษทางอาญาโดยปรับสูงสุด 500.000.000 รูปี (ห้าร้อยล้านรูเปียห์)

5. เพิกถอนข่าว

1. ข่าวที่ตีพิมพ์แล้วไม่สามารถเพิกถอนได้ด้วยเหตุผลของการเซ็นเซอร์จากภายนอกบรรณาธิการ ยกเว้นประเด็นที่เกี่ยวข้องกับ SARA, ศีลธรรม, อนาคตของเด็ก, ประสบการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจของเหยื่อ หรือพิจารณาพิเศษอื่นๆ ที่กำหนดโดยสภาสื่อมวลชน
2. สื่อไซเบอร์อื่น ๆ จะต้องปฏิบัติตามการเพิกถอนคำพูดข่าวจากสื่อเดิมที่ถูกเพิกถอน
3. การเพิกถอนข่าวต้องมาพร้อมเหตุผลในการเพิกถอนและประกาศให้สาธารณชนทราบ

6. การโฆษณา

1. สื่อไซเบอร์ต้องแยกความแตกต่างระหว่างผลิตภัณฑ์ข่าวและโฆษณาอย่างชัดเจน
2. ทุกข่าว/บทความ/เนื้อหาที่เป็นโฆษณาและ/หรือเนื้อหาที่ต้องชำระเงินต้องมีข้อมูล “โฆษณา”, “โฆษณา” , “โฆษณา” , “สนับสนุน” หรือคำอื่นๆ ที่อธิบายว่าข่าว/บทความ/เนื้อหาเป็นโฆษณา .

7. ลิขสิทธิ์
สื่อไซเบอร์ต้องเคารพลิขสิทธิ์ตามที่กำหนดไว้ในกฎหมายและระเบียบข้อบังคับที่บังคับใช้

8. การรวมแนวปฏิบัติ
สื่อไซเบอร์ต้องรวมแนวทางการครอบคลุมสื่อไซเบอร์เหล่านี้ไว้ในสื่อของตนอย่างชัดเจนและชัดเจน

9. ข้อพิพาท
การประเมินขั้นสุดท้ายของข้อพิพาทเกี่ยวกับการดำเนินการตามแนวทางการครอบคลุมสื่อไซเบอร์นี้ได้รับการแก้ไขโดยสภาสื่อมวลชน

จาการ์ตา 3 กุมภาพันธ์ 2012
(คู่มือนี้ลงนามโดยสภาสื่อมวลชนและชุมชนสื่อมวลชนในกรุงจาการ์ตา 3 กุมภาพันธ์ 2012)